dinsdag 30 december 2014

3D-printers for a few dollars more...

Een 3D-printer die zichzelf kan reproduceren

De Reprap-Prusa-i3 3D-printer is een open source project met als doel een goede en goedkope rapid prototyping-machine te maken. Deze 3D-printer moet in staat zijn om zo veel mogelijk onderdelen van zichzelf te kunnen nabouwen. De plastic onderdelen waar de printers grotendeels uit bestaan, worden dan ook door de RepRap-printers gemaakt. De printer is door een community van vrijwilligers van over de hele wereld ontwikkeld. De volledige assembleer videoreeks kan je terugvinden op Reprap Prusa i3 3D-printer.


Wat dichter bij huis ontmoeten we de Vertex 3D printer K8400 Velleman
  1. Eenvoudig te monteren (zonder solderen)
  2. Een mooie transparante matte behuizing
  3. Stand alone functie met SD kaart ingang (pluspunt!)
  4. Fijnere nozzel van 0.35mm
  5. Werkt met PLA, ABS & HIPS
  6. Open source

De Vertex is de volgende generatie 3D Printer van Velleman. Deze printer heeft de mogelijkheid om met een dubbele kop te printen, waardoor deze 2 kleuren tegelijk kan printen. De materialen waarmee deze 3D printer kan printen zijn PLA, ABS & HIPS. De aanpassingen aan deze K8400 zijn, een mooie transparante matte behuizing, een fijnere nozzel van 0.35mm waardoor deze nauwkeuriger kan printen. 

Deze printer is verkrijgbaar bij Page Elektronica NV

zondag 2 november 2014

Micro WKK met pellets (Stirlingmotor)

Voor een praktische kennismaking met een micro WKK installatie werd ik uitgenodigd bij het West-Vlaamse bedrijf Stroomop uit Kuurne. De ingenieurs van Ökofen integreerden een stirlingmotor van Microgen Engine Corporation in hun houtpelletketel. Deze motor werkt in een hermetisch afgesloten systeem met helium als werkgas. De zuigerbeweging wordt in een geïntegreerde generator omgezet in 1 kW elektrische energie (wisselstroom met 50 Hz). De overige warmte wordt gebruikt voor verwarming en de aanmaak van warm water.

Het volledige geïllustreerd pdf-artikel omtrent de micro WKK met pellets (Stirlingmotor) word je opgestuurd door een mailtje naar willy.zon@skynet.be te sturen of je naam en e-mailadres als reactie op dit artikel in te vullen.






vrijdag 12 september 2014

Een coole prefab tuinkelder


Zomerse verkoeling in de tuinkelder

Onze tuinkelder kan altijd rekenen op heel wat goedkeurende blikken van bezoekers. Als een beter en mooier alternatief voor een tuinhuisje spreekt deze prefabkelder bijzonder aan. In onze zoektocht naar energieloze koelte, lieten we ons inspireren door de vroegere ijskelder. Uiteraard erkennen we in de ijskelder van weleer onze meerdere, gewoon geniaal deze energieloze koelte uit vervlogen tijden. Misschien is het een goed idee om deze transitiekoelkast opnieuw van onder het welvaartsstof te halen. Met het belabberde energiebeleid in het achterhoofd kan de luxe van duurzame koelte een zegen zijn. 

Een cool prefab ideetje

Een prefabkelder is een mooi kubusding. Te mooi zelfs om zomaar te verstoppen onder de woning. Het omwoelen van de bodem onder de woning betekent extra kosten en stabiliteitsproblemen voor de omringende muren. Om grondverzakkingen te voorkomen dienen de funderingen rondom de omwoelde aarde extra gewapend en verstevigd te worden. Maar dan begint het pas. Hele vrachten huisvoorraad dienen dagelijks trap op- en afgezeuld te worden. Op dit dagelijkse huisritueel komt al vlug sleet met het alom bekende resultaat als gevolg: het trapgat staat vol omdat men past voor een afdaling naar de privé catacomben. Familiale ergernis alom. Het kan nochtans prettiger, creatiever en speelser: we plaatsen de prefabkelder gewoon in de tuin. Kies daarbij een inplanting waarvan de afstand tot de keukendeur en de groentetuin op elkaar afgestemd zijn. De kelder wordt voor één derde ingegraven. Een fundering is hier niet nodig. Een drainagebuis er rond voorziet in de afwatering. De mogelijkheid tot waterevacuatie bepaalt de maximum ingraafdiepte. De deuropening, speciaal aangevraagd langs de zijkant, zit verscholen achter een twee meter lange gemetste tunnel, gericht op het noordoosten. Deze tunnel houdt de deur droog en in de schaduw. We kiezen voor een volle afdekplaat. Vlak voor de deur met instapdrempel is een goot voorzien die het overtollig water afleidt naar de drainage/afwatering. Een verluchtingsrooster in de deur en een ventilatieschouw verzorgen de luchtverversing. De betonfabrikant voorziet in een ventilatiebuisaansluiting. Voor de vochtregulatie in de kelder is het wenselijk een wand vol te stapelen met silicaatstenen. De betonnen wanden kunnen immers het overtollig vocht niet accumuleren. Het metselen van stapelrekken in rustieke gevelstenen is eventueel een andere elegante oplossing.
De buitenafwerking

Het betonnen huisje wordt ingegraven. Het lijkt wel een reuze molshoop. Vooraf werd een stevig kunststofzeil als extra afdichting over de kelder aangebracht. Aan jou om er wat fijns van te maken: een kruidenspiraaltuin, een speelheuvel, een keuvelheuvel, een kleurrijke bloemenheuvel of een uitkijkpost. Geef uw creativiteit de vrije loop. Deze groene glooiing schept heel wat mogelijkheden om de rest van de tuin in functie van deze reliëfwijziging te ontwerpen. Je krijgt hier de kans om de saaie grijze middelmaat van een eentonig steriel minivoetbalveldje te overstijgen.

De zonnefrigo

Het prefab betonnen huisje van ongeveer 10 ton wordt geleverd en geplaatst voor een 2.750 euro. Daarvoor krijg je een waterdichte kant-en-klaar-ruimte van 2,7 x 2,2 x 1,9 meter hoogte (binnenafmetingen). Natte seizoenen leren ons dat waterdichte kelders geen overbodige luxe zijn. De binnentemperatuur is er uiteraard niet zo constant als in een kelder onder de woning. Deze varieert van +4 °C in de winter tot +16 °C in volle zomer, naargelang de afwerking en de dikte van de aardlaag. Voor de te bewaren producten is dit meer dan aanvaardbaar. De constructie is hoe dan ook vorst- en oververhittingsvrij, wat niet van een tuinhuis kan gezegd worden. Voor de verlichting kan geopteerd worden voor een klein pv-paneeltje met bijhorende accu. Een deurcontact schakelt automatisch de lamp aan bij het binnentreden van de koele ruimte.

Nadelen

Voor personen die leiden aan het ‘ja, maar’ syndroom kan het gebeuren dat het even naar buiten moeten stappen voor het halen van een streekbiertje of een fles wijn een obstakel vormen. De ‘ja, en’ positieve geesten zullen opmerken dat je drank, fruit en groenten met de kruiwagen tot bij de kelder kan brengen en dat dit een luxe van jewelste is. Leven als zonnekluizenaar in een prefabgrot behoort ook tot de ‘ja, en’ mogelijkheden en je beschikt bij nacht en ontij over een prima “survival cellar”. Je weet maar nooit!

Het volledige geïllustreerd pdf-artikel omtrent de coole tuinkelder word je opgestuurd door een mailtje naar willy.zon@skynet.be te sturen of je naam en e-mailadres als reactie op dit artikel in te vullen. Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift De koevoet/nummer-168

zaterdag 28 juni 2014

EasyPIC-7 µC platform in concert.


Vandaag zit mijn eerste niet actieve schooljaar erop. Maar, sommige zaken blijven in beweging, Panta Rei... Met een beetje vertraging kwam volgend nieuwsberichtje hier zachtjes binnengeslopen. De producent van de EasyPIC-7 microcontrollerplatforms plaatste onze aanpak van het voorbije schooljaar in de kijker: EasyPIC-7 µC-platform in concert


Een dynamische bries, die sinds enkele jaren doorheen onze ICT-Elektronica afdeling waait, streelt zachtjes maar doeltreffend onze goesting tot vernieuwende technologische initiatieven.

We bezweken voor de charmes van deze advertentie:
EasyPIC v7 is the seventh generation of our famous PIC development board. It is the product of accumulated knowledge over the past 10 years, and it’s state of the art in design, functionality and quality. It is loved by beginners and hobbyists, as well as professionals and used in education and development by thousands. The board comes with PIC18F45K22 device. EasyPIC v7 currently supports over 250 Microchip microcontrollers!


Een vliegende start dan maar…

Juni 2012: Na de vele overpeinzingen, twijfels en topoverleg is de kogel dan eindelijk door de kerk. Het e-order van 10 EasyPic7- development boards en tal van add-on boards werd geplaatst bij www.mikroe.com. Begin juli 2012 arriveerden deze 10 opwindende µC-schones vanuit Belgrado in onze school… ze hadden heel mooie grafische display ogen met een exotisch Touch screen. Deze dames verdienen een leuk optrekje.

De 10 EasyPIC-7 ontwikkelborden werden ingebouwd in 10 moderne microcontroller desks. Met de stijlvolle afwerking willen we onze jonge elektronici aansporen tot techno-fun. Lesinhouden mogen gerust wat kleurrijker, warmer, leuker en filosofischer ingekleurd worden.

Op 22 november 2012 openden onze leerlingen de magische µC-box en zetten hun eerste stappen met deze gloednieuwe fascinerende µC-telg. Het bleek een voltreffer te zijn. Momenteel werken we nog met de Micro-C free download compiler maar we kijken uit naar een full license met USB-dongle. De uitgewerkte voorbeelden, de hapklare applicaties, de prachtig geïllustreerde schema’s en het scala aan uitbreidingsborden zijn overweldigend. EasyPIC-7 is een heel waardevolle investering voor onze school en de leerlingen zien het helemaal zitten.



Willy Lievens & Franky Mestdagh.
Secundary technical school: VTI-Roeselare (Belgium)
Departement: ICT-Elektronica/ Project: WyFy-2013

donderdag 19 juni 2014

Bitcoin zet de banken buitenspel



Ons kapitalistisch systeem stond vijf jaar geleden oog in oog met zijn eigen vernietiging. Tot op heden zijn de beleidsmakers er goed in geslaagd de problemen voor zich uit te duwen, maar voor een echte oplossing passen ze. Dat maakt het systeem zeer kwetsbaar waardoor een ineenstorting nog altijd tot de mogelijkheden behoort. Als gevolg van de crisis verschansten de bankiers zich achter financiële alchemie. Voeg daarbij dat 80 % van de Belgen weinig tot geen financieel-economische basiskennis bezit, laat staan enige notie heeft van de schemerzones van het financieel systeem, en de weg is vrij voor een ongebreideld smossen met de zuurverdiende centen van de goedgelovigen en hun (ver)blind vertrouwen.

Denk even mee: als men je in 1997 vertelde over 'het internet', dat het wereldwijd versturen van papieren brieven, facturen en postkaarten zou vervangen door een bijna gratis systeem zonder tussenkomst van een centrale autoriteit, dan zou je dat wellicht moeilijk geloven.


Geloven in Bitcoin vandaag is als geloven in Apple in 1980. De technologie is absoluut revolutionair en jaagt het hele establishment de gordijnen in. De informatisering van de financiële wereld stelt ieder van ons paradoxaal genoeg in staat om de banken zomaar te bypassen. Bitcoin is een ongelofelijk knap staaltje van radicaal valutadesign. Niemand kan voorspellen of Bitcoin in zijn huidige vorm zal overleven, maar een ding is zeker: Bitcoin zet een heleboel mechanismes in beweging die het financieel weefsel grondig zullen veranderen. 

De P2P-community strikes back en ongelukkig wordt een mens daar nu ook niet van. Is Bitcoin een bubbel die voorbestemd is om uiteen te spatten of groeit hij uit tot een waardig alternatief voor andere munten zoals de dollar en de euro?

Het volledige geïllustreerd pdf-artikel omtrent de Bitcoin word je opgestuurd door een mailtje naar willy.zon@skynet.be te sturen of je naam en e-mailadres als reactie op dit artikel in te vullen. Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift De koevoet/nummer-166

zondag 8 juni 2014

Forget 3D-printing, here is 4D-printing


Hoe 4D-printing de maakindustrie op zijn kop zet

Voorwerpen die je zo programmeert dat ze zichzelf samenstellen? Producten die hun vorm automatisch aanpassen als de omstandigheden dat vereisen? Als het van Skylar Tibbits afhangt, is dit binnenkort schering en inslag. In hun Self-Assembly Lab in het Massachusetts Institute of Technology (MIT) sleutelen ze hard aan de doorbraak van slimme productietechnologieën op grote schaal. Men spreekt van 'Smart Assembly Revolution'.


4D-printing is 3D-printing met slimme materialen. De vierde dimensie is een geheugencomponent die er aan toegevoegd wordt. Deze materialen beschikken over een programmeerbaar geheugen, een soort materiaal DNA, en weten precies hoe zichzelf te assembleren. Ze onthouden hun oorspronkelijke vorm. Losstaande delen kunnen zichzelf via onderlinge interactie opbouwen tot een geordende structuur. Daarbij volstaat het om passieve energie (warmte, trilling, lucht, zwaartekracht of magnetisme) toe te voegen om vormen op grotere schaal te laten overgaan in andere.

Op de video zie je op minuut 1:30 een 3D-geprinte platte ontvouwing van een kubus. Eenmaal ondergedompeld in water plooit de ontvouwing zichzelf terug naar zijn oorspronkelijke kubusvorm. We kennen ook allemaal het effect van het achteruit spoelen van filmpjes waarbij bijvoorbeeld een gebroken vaas terugkeert in de tijd en als het ware zichzelf herstelt. Wel dit is niet langer fictie of een terugspoel truc maar 4D-realiteit.    

De applicaties zijn enorm en zoveel is zeker, deze technologie zal brokken maken of juist nooit meer.

zaterdag 7 juni 2014

3D-printen: het witte konijn uit de techno toverhoed

De derde dimensie doet de printwereld op zijn grondvesten daveren. Uit onze huisprinters zullen in de nabije toekomst niet langer alleen maar teksten en foto’s rollen, maar objecten van de meest diverse pluimage. Van meubels en brillen tot organen, gitaren en pizza’s. De sciencefiction wordt nu wel heel tastbaar en reëel. Meteen volgen ook waarschuwingen voor mensen met minder goede bedoelingen die wapens en bommen uit de printer zullen toveren. Voorlopig concentreren we ons op deze wonderbaarlijke technologie als een zuiver staaltje van radicaal design.


Het volledige geïllustreerd pdf-artikel omtrent de 3D-revolutie word je opgestuurd door een mailtje naar willy.zon@skynet.be te sturen of je naam en e-mailadres als reactie op dit artikel in te vullen.
Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift de Koevoet nummer-164

vrijdag 23 mei 2014

Een kabelstripper



Grondstoffen worden steeds schaarser. Recycleren is bijgevolg meer dan aangewezen. Elektriciens beschikken over heel veel resten van kabels en draden. Vroeger werd de isolatiemantel er gewoon afgebrand. Dat leverde mooi schoon koper op. De zeer ongezonde zwarte rook moest je er dan maar bijnemen.

In Mariënstede vzw kregen ze de vraag van een plaatselijke elektricien of het haalbaar was een recyclage stripatelier op te starten. In Mariënstede hadden ze reeds jaren ervaring met een kurkatelier waar wijnkurken vermalen worden tot kurkgranulaat om wanden te isoleren.

Het prijsverschil tussen ongepelde koperdraad (elektriciteitskabel) en gepelde koperdraad is ongeveer €4,50 per kilo. Gestript koper is dus veel meer waard. De elektricien was bereid de helft van de meerwaarde af te staan, een win-win operatie dus. Waarom het kostbaar koper spotgoedkoop verkopen als het ook relatief gemakkelijk geplet kan worden? Je kan de koperdraad met een striptang pellen, maar dit is een lastige en tijdrovende bezigheid die niet binnen de motorische mogelijkheden van de atelierdeelnemers lag. Er bestaan ook dure stripmachines die het pletten bijna automatisch voor je doen. De professionals draaien de kabels tussen twee walsen door: het koper wordt geplet en snijdt zijwaarts door de isolatie: deze valt als een banaanschil van de aders af. Een kleine wals zelf maken zonder hulp van ervaren constructeurs leek niet aangewezen.
Het linkse gedeelte ontdoet de kabel van zijn buitenmantel. Het rechtse gedeelte is de pletwals.
Mariënstede vzw stuurde haar dochter Hilde.Zon op pad. Ze had een topontmoeting met twee ervaren metaalconstructeurs uit Poperinge die het idee bijzonder genegen waren. Eddy B en Luc H sloegen de handen in elkaar en toverden in korte tijd een prototype tevoorschijn. Mariënstede kon deze machine gratis gebruiken en uittesten.

Wordt vervolgd…  

donderdag 22 mei 2014

The most useless machine ever

Af en toe maken we op deze blog ook wat ruimte vrij voor een vleugje techno-fun. 

Onlangs kreeg ik in het Timelab, workspace for Art, tehnology & society, te Gent een te gekke demo van ‘the most useless machine ever’.

Wie aan de slag wil gaan vind zijn gading op de site van instructablesBij deze ‘share’ ik één van mijn favoriete sites. Deze site bulkt van de frivole doe-het-zelf techno-fun.  

Maar ook deze ‘frivolous engineering’ kan natuurlijk nog 8 x gekker. Op de site van geekologie doen ze er nog een schepje bovenop.

Maar nog zijn we niet tevreden. Stel dat we in dit concept de 8 schakelaars vervangen door 8 drukknoppen dan komt nog meer technoplezier in het vizier.
Wat te denken van de piano variante: Met de 8 drukknoppen kunnen we een octaaf spelen net zoals op een piano. Zodra we 3 noten -aantal is vooraf in te stellen- aangeslagen hebben komt de ‘useless machine’ uit zijn kot en speelt ze gewoon na.
Of misschien de rainbow variante: Met de 8 drukknoppen sturen we een kleur aan op een RGB-ledstrip (zwart, Rood, Groen, Blauw, de 3 mengkleuren en wit). Zodra we drie kleuren aangestuurd hebben zal de ‘useless machine’ op zijn beurt precies dezelfde kleuren aansturen.
We maken er dus een na-apertje van.

Have fun!
Willy.zon

zaterdag 17 mei 2014

Solar powered terracotta cooler

Voor verdamping is warmte nodig. Verdampen is dus warmte onttrekken. De oude Egyptenaren (2500 B.C.) maakten reeds dankbaar gebruik van deze fysische wetmatigheid om levensmiddelen koel te bewaren.
Het filmpje toont de eenvoud van een low-tech waterkoeler geïnspireerd op de Afrikaanse “zeer” pot, ook wel bekend als een ‘pot-in-pot fridge’. Twee terracotta potten zijn in elkaar geplaatst met tussen beide wanden een laag nat zand. Het aardewerk absorbeert het water en gaat 'zweten'. Door deze verdamping koelt het water in de binnenste kruik. Het koelproces is sterk afhankelijk van de relatieve vochtigheid van de lucht en de zonne-inval. Koelen zonder stopcontact, een groen en duurzaam alternatief!
Een natuurlijk koelende wijnkoeler is gemaakt van zwarte terra cotta. Om- tijdens het zomers outdoor tafelen- wijn op een perfecte temperatuur te houden hou je de koeler onder de koude kraan zodat de poreuze terracotta-wand verzadigd raakt met water. De verdamping langs de buitenkant houdt de binnenkant perfect koel. De bodem is geglazuurd waardoor de tafel beschermd blijft tegen vochtplekken.
Foto: gidovanimschoot
Bastiaan Hemmes maakte een variatie op dit thema. Hij ontwierp een stijlvol alternatief voor de kunststof waterkoelers op kantoren en wachtruimtes. Zijn Evaporation cooler kan ook nog eens eenvoudig zelf worden bijgevuld met kraantjeswater.


Emily Cummins, a 23-year old girl from the UK, has been named an Oslo Business for Peace Honoree for inventing a solar powered refrigerator – basically a device that uses water evaporation to extract heat (just like your skin gets colder when your sweat evaporates off). 

zondag 11 mei 2014

Doe het zelf meditatieve bricoleur

Een mens zou zijn immuunsysteem willens en weten kunnen aansturen volgens het doorwinterde verhaal van Wim Hof.

Al jarenlang beweert Hof dat hij bewust zijn afweersysteem kan aansturen. Iets wat de wetenschap voor onmogelijk hield: 'dat doet het lichaam zelf, daar heb je geen invloed op'.
Maar toch, wat is dan de truc van die curieuze Wim Hof, dachten ze bij het Nijmeegse ziekenhuis Radboudumc. Ze namen de proef op de som met 24 proefpersonen die allen een bacteriebestanddeel kregen ingespoten. De ene helft van de groep was vooraf getraind door Wim Hof, de andere helft niet.
Wat bleek: de getrainde groep wist de ziekteverschijnselen tegen te houden. Hoogleraar experimentele intensive care geneeskunde Peter Pickkers geeft toe dat hij stomverbaasd was. 

Een meditatief placebo effect...

vrijdag 9 mei 2014

Eenpersoons camper in een Vespa



Vespa Voertuigen


De Piaggio Ape heeft een succesgeschiedenis van meer dan een halve eeuw achter zich. Hij is dus volledig uitontwikkeld en enorm bedrijfszeker. Er zijn er niet voor niets al bijna 1 miljoen van verkocht. De Piaggio Ape 50 mix is het enige 3 wiel voertuig, dat dankzij zijn minimale afmetingen zich werkelijk door alle verkeer situaties heen kan manoeuvreren. De Ape heeft ondanks zijn kleine formaat een groot laadvermogen. De Ape 50 mix heeft 4 versnellingen vooruit en 1 versnelling achterruit. Deze worden aan het stuur met de hand bediend, veilig en gemakkelijk. Het olie en benzine niveau wordt bewaakt door een waarschuwingslampje op het dashboard. De lage aanschafprijs, het lage brandstofverbruik en de lage onderhoudskosten zorgen ervoor dat de Ape 50 hét meest praktische en efficiënte vervoermiddel is waarmee u lichte vracht kunt transporteren of er in wonen...

Een unieke design camper versie kan je terugvinden op
 one-person-camper.

Een zonnedroger

Beste Zonnebricoleur,

Al een tijdje waren we op zoek naar een manier om ons kleinfruit en kruiden te bewaren. Drogen met de zon leek al snel de meest ecologische oplossing. In 2011 verscheen een artikel in het tijdschrift Seizoenen van Velt. We waren meteen laaiend enthousiast om dit uit te proberen, maar het ontbrak ons aan de nodige tijd. Op vraag van ons plaatselijk Velt-bestuur en met een bio-beurs in het vooruitzicht was het in 2014 zo ver. We waren meteen verk(n)ocht... Het werkt super! Het basis idee van de zonnedroger heb ik gehaald bij de droger van “de 12 ambachten”. Dit beproefde concept werd her en der nog wat verfijnd.

De opbouw en werking:

De droger bestaat uit drie delen, de voorverwarming, de droogkamer en de zonneventilator. We overlopen ze eventjes één voor één.



1: De voorverwarming 

Dit gedeelte zorgt ervoor dat de aangezogen lucht op temperatuur gebracht wordt. Afhankelijk van de zon kan dit oplopen tot een 60 à 70°. Hiervoor maken we gebruik van een zwart gelakte plaat waarvoor we een glas- of plexi plaat monteren met een tussenafstand van een 5 tal cm. De lucht die

onderaan tussen de 2 platen binnenkomt wordt opgewarmd en stijgt tot het de droogkamer bereikt. De helling van de voorverwarming is afhankelijk van de regio waar de droger geplaatst wordt. In onze regio is dat een 30 à 35°.


2: De droogkamer

Eens de lucht is verwarmd komt ze bovenaan de droogkamer binnen. Het fruit wordt op verschillende niveau’s geplaatst. Hoe hoger het vochtgehalte hoe hoger we het plaatsen. Onderaan de droogkamer bevindt zich de zonneventilator.

3: De zonneventilator

De zonneventilator is eigenlijk niet meer dan een zwarte afvoerbuis (zonneschoorsteen) die we plaatsen in een plexy omkasting (serre). Het serre-effect zorgt ervoor dat de lucht in de schoorsteen opwarmt en opstijgt. Hierdoor ontstaat een onderdruk en wordt de koelere lucht uit de droogkamer aangezogen. Zo verkrijgen we circulatie in de droogkast. Let er wel op dat de zwarte buis kan uitzetten in de plexy koker.

Ondertussen ben ik bezig om door middel van een stappenmotor de zon te volgen. Deze suntracker (zonnevolger) resulteert in een beter droogrendement. Tot op heden verplaatsen we manueel (ieder uur) de droger in de richting van de zon.



Zongedroogde groe(n)ten,

Kris & Eva, huizeboskante

donderdag 8 mei 2014

Een zelfbouwwagen, de WMZ3

Welkom in de wereld van Wijnand Zwart. Na jarenlang praktiseren en puzzelen kreeg hij het voor elkaar om zijn eigen auto te bouwen én op kenteken te krijgen. En denk nu niet dat de WMZ3, zoals zijn grote trots heet, alleen op zon- en feestdagen naar buiten komt. Wijnand gebruikt hem gewoon voor woon-werkverkeer. In anderhalf jaar tijd legde hij er al 22.000 kilometer mee af.

Verbruik: maximum 2 liter/100 km. Het is een 4 takt motor 150 cc (1-cil)/15 pk. Zijn maximum snelheid is 140 km/h. De brandstoftank van 8 liter geeft meteen een comfortabele actieradius van minstens 400 km.
Je hoeft geen loodzware batterijen mee te sleuren en dit concept is wellicht veel goedkoper dan zijn elektrische tegenhanger.  

zondag 4 mei 2014

Zweeds dubbel glas, een mysterie?

Beste Bricoleur, 

Hierbij warmte informatie uit het 'echte' hoge Noorden.

Het betreft een berichtje van onze zoon Tamme uit Zweden. Tamme leeft ergens halverwege in Zweden, en heeft daar een eigen woning daterend van begin 1900. De meer dan 100 jaar oude ramen met beglazing - van 2 maal 2 mm, met een luchtspouw van 80 mm - zitten nog steeds in de woning. Omdat aan het huis toch hier en daar herstelwerkzaamheden nodig zijn, kwam ook het vervangen van de oude ramen ter sprake, … tot deze temperatuurmeting tevoorschijn kwam.

Bij het doormeten op de nacht van 6 op 7 maart 2013, kwam een temperatuurverschil van 40°C (!!!!) tevoorschijn. Buiten min 19,3°C (!) en binnen, tegen het raam plus 20,8 graden. De bewering dat 2 X enkele beglazing, met een overbemeten luchtspouw een minder goed isolerende werking geeft, wordt hier volledig onderuit gehaald. Hier kan een moderne beglazing - ook gezien de investering- wellicht niet tegenop! Bovendien werd de afgelopen jaren geen condensatie vastgesteld tussen de twee glasplaten. Op de bodem van de spouw werd vochtabsorberend materiaal aangebracht bestaande uit hennepvezels of …. ‘Rendiermos’! Een heel klein microklimaatje als isolatie, fantastisch toch!

Misschien kan deze informatie een aanzet zijn tot het verbeteren en vooral het vereenvoudigen van de isolatieproblematiek bij woningen?

Met een warme groet,

Fetze

Noot: Ter plekke dubbelglas maken
Nog een optie is de Zweedse methode: ter plekke maakt het glasbedrijf dubbelglas. Met speciale apparatuur wordt 4 mm dik enkelglas (met warmtereflecterende coating) vastgekit aan de binnenkant van de bestaande ruit; een stalen afstandhouder zorgt voor 15 milimeter luchtspouw. Zo verandert bestaand enkel glas in dubbelglas met een isolatiewaarde die overeenkomt met HR glas of HR+ glas. Er is in Nederland een bedrijf dat deze techniek gebruikt: EC Glass.

Veluxramen upgraden

Hallo Low Energy Bricoleur,

Op foto-1 zie je de wintertoestand: Het geïsoleerde schuifpaneel (60 mm EPS) wordt 's avonds handmatig voor het Veluxraam geschoven.



Op foto-2: de wintertoestand overdag. Het schuifpaneel staat open om het daglicht binnen te laten.


Op foto-3: een polycarbonaatplaat U=1.1 is luchtdicht geplaatst in de raamomkasting. Het glas van het Velux-raam uit 1983 is vervangen door drievoudig glas met geïsoleerde spacer (U=0.60). Vroeger, met gewoon dubbel glas, was er een aanzienlijke condensvorming waar te nemen. Nu is dit volledig verdwenen.


De binnenzijde van de bekasting is volledig luchtdicht afgewerkt. Het Veluxraam werd destijds (helaas) niet luchtdicht afgewerkt. De polycarbonaatplaat wordt buiten het stookseizoen weggenomen en gestockeerd tot de volgende koude periode. Dit alles werkt zeer bevredigend. Tijdens de winter (-10°C) is de oppervlaktetemperatuur van het raam met schuifpaneel gelijk (20°C) aan de temperatuur van de geïsoleerde schuine wand (30 cm isolatie).

Bricogroetjes, Mon  
 

dinsdag 29 april 2014

Tamera - SolarVillage Testfield 2011

Back to basics in de Ardeche

Hallo zonneblogger,

Ik ging onlangs een Tisun-zonneboiler plaatsen bij vrienden in de Ardeche. Het gezin (2 volwassenen en 3 kinderen) leeft, op 2 km van de bewoonde wereld, in hoge mate autonoom. Ze beschikken over een eigen waterput, Zonne-elektriciteit en een grote moestuin. De bevloeiing van de moestuin gebeurd door een rivierpomp rechtstreeks gevoed door een autonoom zonnepaneeltje.





In de winter komt de zon amper boven de omliggende bergen te voorschijn. Om toch voldoende warm water te kunnen produceren in de zonneboiler werd, op hun vraag, een eenvoudige thermo-syphon naverwarming met open expantievat bedacht die ze op hun hout gestookte cuisinière (een kookfornuis op hout) konden zetten. De 200L boiler staat pal boven de cuisinière op het eerste verdiep. Deze zonne-duo-boiler heeft 2 warmtewisselaars waarvan de bovenste verbonden is met een soort waterdoos, door de bewoners met de naam “fopmoor” bedacht, die op de “cuisinière” staat. Naargelang de waterdoos geschoven wordt op een warmere of koudere plaats op de cuisinière of naargelang er harder of zachter gestookt word resulteert dit in een hogere of lagere boilertemperatuur. Het warme water stijgt door middel van de thermo-syphon werking naar de net daarboven geplaatste zonne-boiler op het eerste verdiep. Aangezien de waterdoos nogal krap gedimensioneerd is gaat de opwarming langzaam maar dat speelt geen rol want de cuisinière wordt vanaf oktober tot maart dag en nacht warm gehouden. Het circuit heeft een open expansievat, een simpele overdruk-kookbeveiliging, bestaande uit een chassebak van ’t wc.

Zonnegroetjes vanwege Xaveer

maandag 28 april 2014

Opstijgend vocht



Ik zit tot over mijn oren in mijn zoveelste renovatieproject. Alle facetten van mijn renovatieavonturen giet ik in een artikelreeks voor het tijdschrift De Koevoet. Mijn volgende bijdrage heb ik volledig gewijd aan de problematiek van het opstijgend vocht. In dit artikel verwijs ik naar een Youtubefilmpje Rectavit Drystone GelHierin wordt op een poepsimpele manier uiteengezet hoe we met een siliconenpistool een (wonder)gel via boorgaten in de horizontale mortelvoeg aanbrengen. Deze solventvrije en gebruiksklare gel, op basis van siloxanen en silanen, verspreidt zich in de muur en vormt er een uiterst efficiënte waterafstotende barrière die een perfecte blokkade vormt voor opstijgend vocht. Door de capillariteit – zuigende kracht – van de baksteen wordt water omhoog gezogen in de muur. De vochtblokkade moet er net voor zorgen dat dit niet (meer) kan gebeuren. Zelfs voor een low profile doe-het-zelver is dit een makkie. De eenvoud druipt er gewoon van af. Tussen de soep en de patatten wordt effe afgerekend met het opstijgend vocht en de daaraan verbonden meestal te duur betaalde professionele vochtbestrijders. Maar er is inderdaad veel meer...

De foto met de twee stopcontacten liegt er niet om. Het ene stopcontact bevond zich net boven de plint en het andere stopcontact boven het keukenaanrecht. Probeer nu zelf maar uit te maken welk stopcontact er het meest in aanraking kwam met de vochtproblematiek. Dit is een handige tip om bij de aankoop van een oude woning te controleren hoe het zit met de vochtthematiek.

Het volledige geïllustreerd pdf-artikel omtrent 'opstijgend vocht' word je opgestuurd door een mailtje naar willy.zon@skynet.be te sturen of je naam en e-mailadres als reactie op dit artikel in te vullen.


vrijdag 25 april 2014

Low Energy Bricoleurs gezocht!

Low Energy Brico is een creatieve ontmoetingsplaats voor energieke en frisse invalshoeken omtrent duurzame energietechnologie.We verlaten de platgetreden Low Energy paden en gaan op zoek naar createurs/ bricoleurs in concert. Een eigen creatie, de buit van één van je zoektochten, een verrassend product op een bouwbeurs, een verassend artikel… kortom, had je een hartverwarmende ontmoeting met ‘anders omgaan met energie’ maar vind je de tijd niet om er iets mee aan te vangen? Stuur het ons door!
Concreet zijn we op zoek naar foto’s met bijhorende kortbericht/ krabbels/ bepeinzingen. Stuur deze op naar willy.zon@skynet.be. Foto’s en tekst worden door ons wat opgepoetst en gepost in deze rubriek. Een leuke titel is ook altijd aardig meegenomen.
Zo kan iedereen meegenieten van je hartverwarmende en/ of prettig gestoorde ontmoeting met een of ander duurzaam project/ object. Maar hou altijd in het achterhoofd ‘eenvoud siert’.